aquarelpotloden?

Ik had altijd iets tegen aquarelpotloden, kwam misschien ook doordat de juf, waar ik ooit teken/schilderles van had, haar neus er voor ophaalde.

Het is misschien ook zo: waarom deze gebruiken als je ook kunt schilderen met aquarel, wat natuurlijk een heel spannend medium is.

Tegenwoordig pak ik wel vaker aquarelpotloden, omdat ik heb ontdekt dat je met aquarelppotloden echt hele leuke dingen kunt doen.

Je kunt ze nl. ook anders gebruiken, d.w.z. niet ter vervanging van aquarel, maar er bij en gebruikmaken van de teken-mogelijkheden van dit potlood.

Gisteren een schets gemaakt met een groen en blauw aquarelpotlood.

Daarna geschilderd met Aquarel (met een behoorlijk breed penseel, om een "los"effect te krijgen)

Tot slot nog wat lijnen aangezet met Aquarelpotlood ( groen, blauw en zwart)

Je kunt je voorstellen dat de schets (in aquarelpotlood) tijdens het aquarelleren gaat uitvloeien, het effect is spannend en verrassend.
Deze techniek vind ik heel geschikt voor een losjes geschilderd schilderij.

Nog een voorbeeld:

Het gaat hier natuurlijk om de rechterbladzijde.

Een klein portret schetsje gedaan met een aquarel potlood (blue-grey)
Met penseel en water in feite schilderen.

Op de plekjes waar ik nog wat meer kleur wilde hebben, heb ik niet eerst gekleurd met het potlood , maar het natte penseel langs de punt van het potlood gehaald en toen geschilderd.

Handig techniekje, als je een snelle schets wilt maken en geen zin hebt in veel rompslomp .
Dus ook handig om bij je te hebben op reis bijvoorbeeld als je niet te veel bagage wilt hebben.

De linkerbladzijde is balpen!

Vintage Barbie

Het "grote"-schilderwerk moet ik nog even laten voor wat het is, totdat mijn schouder/arm wat beter mee wil werken.

Ik had al langer het plan om portretjes te gaan maken van oude barbiepoppen (jaren 60)

Ik had een ondergrond met acrylverf gemaakt en ben verder gegaan met kleurpotloden.

Op de achtergrond stempelwerk en kleurpotloden.

Het resultaat vond ik nogal hmmmmmmmmmmmmmmm.

Dus: Acrylverf erover!

Nog niet af, maar wel beter...

Weet nog niet hoe ik het verder aan ga pakken, nog even over nadenken.

Kliederen met zwarte acrylverf

Zoals al eerder gemeld, volg ik samen (via een blog) met een schildermaatje het boek: The Drawing Lab. De opdracht van deze week was erg verrassend.

Geïnspireerd op het werk van Paul Klee aan de slag met een Transfer-techniek, op 2 verschillende manieren.

Paul Klee:

Met carbonpapier.

Op papier heb ik een bos getekend, deze tekening op een nieuw vel gelegd, met carbonpapier ertussen en de tekening overgetrokken, ook gezorgd voor wat extra "carbon-veegjes en krasjes".

Daarna de tekening ingekleurd met aquarel.

De tweede methode is met zwarte acrylverf.

Weer een tekeningetje gemaakt op papier, de achterkant ingesmeerd met acrylverf. Eigenlijk moet dat met een rolletje; ik heb het gewoon met een kwast gedaan.

Dan leg je het papier op een nieuwe vel en trekt de tekening over.

Dat moet aardig vlot, bij de eerste poging zat de boel aan elkaar geplakt en scheurde het papier ( rechter meisje)

Omdat je niet kunt zien wat je eigenlijk aan het doen bent, is het resultaat toch wel verrassend.

Nou jah in ieder geval: verrassend zwart, hahah.

Om het gewenste resultaat te krijgen moet je het volgens mij gewoon wat vaker doen, zodat je het materiaal onder controle krijgt.

Erg leuk om te doen was het!

Nu gewoon lekker gekliederd, maar het is zeker een techniek waar je erg mooie dingen mee kunt maken.

Nog niet helemaal het neusje van de zalm. . .

Zoals beloofd aan mijn zus, gaat de pop vandaag mee naar de Paas-brunch.

Ik ben nog niet helemaal tevreden; dat komt omdat ik de juiste gereedschappen niet heb.

Maar...... De kleur vind ik aardig goed gelukt en het is in ieder geval beter dan dat het was.

Als ik haar nog een keertje terug krijg, ga ik met een Dremeltje aan de slag. De kleur weer maken is geen punt:


AMSTERDAM Acrylverf.

Huid Käthe:

292 Napels Geel (rood-licht)

409 Gebrande Omber.

Neus gaatjes:

292 Napels Geel ( rood-licht)

409 Gebrande Omber

318 Karmijn ( Crimson)

Nu ik toch bezig ben,

Het losse armpje: ( van een andere pop)

292 Napels Geel (rood-licht)

227 Gele Oker

411 Gebrande Sienna

330 Pezisch Roze

Eerste laagje verf:

Verflaagklaar, met neusgaatjes.

DUS.........

Voor:

Na:

We gaan hier in huis op zoek naar een Dremeltje, die moet namelijk wel ergens zijn (!)

Dan maak ik mettertijd het geheel wat vlakker/gladder en de holletjes van de neusgaten beter.

Nieuwe vingers en een witte neus.

De klei is ondertussen KEI, maar dan ook KEI-HARD geworden.

Je moet dus echt wel zorgen dat je al wel een goede vorm maakt van de klei, want je kunt wel een beetje schaven en schuren, maar niet gaan "beeldhouwen"!

Als je dit vaker doet, zou je denk ik heel goed het werk met een Dremeltje kunnen doen.

Allereerst de nog witte vingers.

Met wat mengen de goede kleur gemaakt en de vingertjes geschilderd.

Eigenlijk heb ik geen flauw idee bij welke pop dit armpje hoort, haha.

En mevrouwtje Kruse kreeg vandaag een nieuwe neus!

Het "dekseltje" ( had ik een paar dagen geleden al op het gat in haar neus gemaakt) was goed uitgehard en een stevig fundamentje geworden.

Ik hoop dat ik de vorm van de neus goed heb getroffen. In het boek vond ik eigenlijk niet een goede profiel-foto van de neus.

Arm kind. . . . .

Doet me denken aan de zomers van vroeger. . .

Als kind. . . dat je neus zó erg was verbrand, dat je naar bed ging met een vette klodder nivea op je neus

Kleine werkjes en een verjaardagskaartje.

Doordat ik nog steeds last heb van mijn rechterarm, wat kleinere werkjes aan het doen.

Dit soort poppetjes kom je wel vaker tegen, maar het leek me leuk ze wat gevulder en ronder te maken; zoals de meeste dames onder ons zijn.

Getekend met potlood, daarna verder gewerkt met inktense potloden en een zwarte fineliner.

Hier ben ik wat op doorgegaan, nu met in wateroplosbaar krijt en scrappapier.

Ik zou graag de dames op A4 formaat gaan maken, het liefst een kleine serie.

Ennnnnnnnnnnn een jarige in de familie!

Deze kaart is eigenlijk een van de eerste die ik op deze manier heb gemaakt, ik had 'm al klaar liggen.

Het "Portret-kaartjes-naar-familieleden-sturen" begon oorspronkelijk met 5-minuten schetsen, maar daar ben ik al een tijdje van af gestapt, ik doe er wat langer over. . . . .

Nu ik deze zo zie, heeft het ook wel wat: met een dikkere fineliner en wat losser.